Kancık insanların titrer mermileri
Cesaret dediğin aslanın pençesi
Yırtacaksın gökyüzünü ikiye
Namertlere göz açtırmayacaksın ki
Çıldırsınlar dönsünler deliye
Akıl oyunları oynayacaksın kimi zaman
Düşmanlarına arkanı dönmeyeceksin
Hayatta ilk defa sevmeyeceksin
Aşkların olacak her limanda
Hoşçakal demesini bileceksin her defasında
Yol alacaksın kızıl şafaklara
Siper alacaksın kurulan her pusulara
Yerin yurdun belli olmayacak aslında
Yüzün kimliğinden yoksun karanlıklarda
Aynaya baktıkça hatırlamayacaksın geçmişini
Lanet edeceksin yaşadığın her güne
Korkular içinde geçirdiğin her geceye
Delikanlılığında bir adabı erşanı olacak
Garibana el kaldırmayacaksın icabında
Yiğit olacaksın atadan kalma
Aşk bir tuzaktır ister istemez içine alır seni
Kurtulamazsın azabından şerrinden
O kadar çok yaşamışsındır ki
Nefret edecek kadar gizlenmişsindir
Düşman aşk gibidir
Ya sırtından vurur seni
Yada kalbinden
Delikanlı bir fidan büyütürsün içinde
Kanlı toprağın neminden
Güneşin gölgesinden sakınırsın
Adam olacakken keserler kökünden
Hayat sarmaşık gibidir bazen
Dolandıkça boynuna çözülmez düğümünden
Kaçtıkça kendinden bir yaş daha gider seneden
Akıl oyunları oynayacaksın bazen ömründen
Arkanı gölgene dönmeyeceksin
Yaşayacaksın eğriyi doğruyu
Bileceksin gerçeği korkuyu
Cesaret dediğin hayatın zorluğu
Kolay kolay ölmeyeceksin ki
Düşmanların sevinmesin
Akıl oyunları oynayacaksın kimi zaman
İhanetlere alışacaksın zaman zaman
Sokaklardan geçerken yolunu kesecekler
Delikanlı dediğin üç beş serseri
Ya namını ver diyecekler sana yada canını
Savaşacaksın her şeyin uğruna
Bir kör kurşuna hedef olacaksın ki
Yüreğin sızlamasın
Toprağa düşeceksin dualar eşliğinde
Ne babayiğitti diyecekler arkandan
Sevdiğin gözyaşlarına boğulacak
Düşmanlarınsa mertliğne şapka çıkaracaklar
Bir kasım ayında tutulacak dolunay
Unutulacaksın zamanla çekecekler halay
Akıl oyunları oynayacaksın kimi zaman
Şeytan bile korkacak senden
Ya senden bir şeyler gidecek yada benden.


Servet KONAÇOĞLU