Ah!
Ah Abuzer!
Sende şans ne gezer…
Eskidi kerpiç dam,
Temelinde vardı keder gam…
Talihin küs,
Yüzün asık…
Omzundaki heybende,
Dertler üst üste basık,
Abuzer, Abuzer…

Ah!
Ah Abuzer!
Suçu arama yabanda,
Cehalet babanda…
Peşinde gezer,
Kuyruktur karasabanda…
Adı Efkâr,
Bir hüzünlü bestekâr,
Hep yarımdır kaşık
Abuzer, Abuzer…

Ah!
Ah Abuzer!
Yer yatağında,
Yokluk batağında,
Hırslanır her akşam,
Kör karanlıkta anneni zorlar,
Ağzı var dili yok kadını üzer,
Tespih tanesi gibi,
Durmadan çocuk dizer,
Abuzer, Abuzer…

Ah!
Ah Abuzer!
Üç beş derken on,
Devam ediyor üstü…
Tutturmuş baban;
“Felek bize küstü”
Bir gün güldü mü size?
Felek tek bir saniye,
Oldu mu babanın dostu?
Abuzer, Abuzer…

Ah!
Ah Abuzer!
Çark felekten yana,
Kısmet kısırdır tabana,
Kaymağı yiyen belli,
Şükür düşmüş babana!
Bu karanlık ortam,
Seni üzer,
Silindir gibi ezer…
Abuzer, Abuzer…

Ah!
Ah Abuzer!
Zorluklara inat,
Yılma diren!
Dört elle sarıl yaşama…
Tırnaklarınla tek tek,
Sök al güzellikleri…
Yaşamın tadını,
Almak gerek,
Abuzer, Abuzer…

Ah!
Ah Abuzer!
Sen akıllı ol!
Kader değil cehalet!
Kırarsın zincirleri inat et!
Pes eder topal Salih,
Dize gelir kör talih!
Bir gün mutlaka,
Bize de mutluluk yazar,
Abuzer, Abuzer…