1
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
706
Okunma
Mutluluktu gözlerimin içini güldüren, sarhoş misali seviyorum seni diye nara attıra, ve artık biliyorum seni, adın aşk senin..
Katran karası gecelerde hüküm giydim ben
Gözlerine ilk baktığımda ezberlediğim bütün şarkılarım lal oldu
Kafeste beslediğim kuşlarım özgürlüğe uçtu
Bir mapus oldum yokluğunda birde gardiyan
Demir parmaklıklarda bıraktım su misali akan gençliğimi
Ne işkenceler gördüm şafak vakti tecrit odalarında
Prangalar ayaklarımda
Birde yetmezmiş gibi sensizliğe sürülüyorum hey sevgili
Sessiz çığlık oluyorum çoğu zaman sensiz gecelerimde
Kabuslarım var artık benim
Seni korkularımın için saklıyorum bulamasınlar diye
Bunun kurtuluşu bunun sonu yok sevgili
Ben her yokluğunda ne işkenceler gördüm
Gördümde bin kere öldüm
Adın vardı sadece evet adın kaldı hatırımda
Adın aşktı
Gerisi masaldı be sevgili sonu olmayan bir masaldı.
Servet Konaçoğlu
Şiirin sahibi
Cevap Yaz