Uçları kaybolmuş
İki ipin kördüğüm olmasıdır bizim sevdamız
Kopma noktalarını yok eden
Başka ellerimiz vardır bizim Anya


Günlerdir
Özlemini özlediğimden belki de
Sana kapandığından yollarımın
Çıkmazlarında tutunmaya zorlanışım.



Bu okyanusları tüketsen bile ferahlayamazsın
Yağmurlar yağmaya başlar nisanla birlikte
Sen sırılsıklam olmaya yanaşmazsın
Git Anya git işte…
Çoğaltma sana olan yalnızlığımı
Git…


Sen zorlu geçitlerden aşmayla mutlu oluyorsun
Belki
Yüreğime durup durup vurma kazmayı
Bir parça dahi koparamazsın
Fitilini yak ve patlat dinamiti
Sonra geç karşıma
Bir jizofren gibi ağla gül gül ağla…


Okuduğun bu dzeler sana kapanan yolların
Çataklarında bekleyen bir şakiye
Teslim edilmiştir.


Binlerce harf
Zarfında nasıl da uysallaşmış duruyor
Görüyorsun değil mi Anya


Bir solukta aynalara düşür görüntünü
Bir solukta bu akşam
Soluk soluğa
Gel Anya


Senin içindir beni bulabime katsayıları
Dört duvar arasında şımarık bekleyişlerim
Senin içindir.


Loş odalara dol Anya
Kandırma beni yokluğunu göndererekten
Kandır beni zerrelerime bölerekten…


NECDET ARSLAN


yirmibirekimikibinonbeş