Bir gün; Mezar taşımı görürsen
‘ne idim, ne götürdüm’,sorarsan?
‘El haku müttekasur’ u, okursan
Ölüm denen pehlivanca, sırlandım

Yiyip içip gezdim, ölüm yok idi
Bana değmeyen yılan, hak idi
Zalim Zulmüne, alkışım çok idi
Hakka cevap vermede, zorlandım

Bir boğaza, boyun büktüm, el öptüm
Mevki makam sahiplerine, taptım
Fakiri, dilenciyi görünce ,öte kaçtım
Yaşantım İnancıma uymadı, horlandım

Yanlı fetva buldum, helal harama
‘Darul harp’ dedim, kanayan yarama
Allah İnsanı üçe bölmüş; Biz bine
Kimliksizce batıyla oynaşıp; Kirlendim

Dünyanın zevki sefasına; Sarhoş idim
Ölümü düşününce ayıldım, uzun sürse?
Ölmeden ölmüş gibi, bir hoş oldum
Yazık bana; Ne utandım ,nede arlandım

Eğer ölmüş olsam, Rabbim soracak, niye
Kerkük, Karabağ,doğu Türkistan, Suriye
Her yer Kerbela ağlar ‘ya Huseyin’ diye, diye
Pir sultanlarca; Asıla ,asıla körlendim

Yarsuadım her gün ,bin hale döner
Mümin yatar, kafir sabahlar; Yanar
İman zayıf ondan mı; Güçlüye siner?
Şükür Mevla düşündürdü’de, derlendim