DOSTUM

Yüreğime sen ki darbe indirdin
Dost dururken düşmanlarım sevindi
Omuzuma bu yükü de bindirdin
Bu nasıl izandır söyle be dostum

Bir ahdım var idi senle başlayan
Adını andıkça bende cuşlayan
Düşmanla birlikte beni taşlayan
Düşmanı neyleyim var isen dostum

Her dostum deyişte burnum sızladı
Sırt sırta verince keyfim sazladı
Gülünce gözlerin kış’ım yazlandı
Yazımı kışlara döndürdün dostum

Gurur ile hep adını anmıştım
Senin için nice oda yanmıştım
Can deyince canım olur sanmıştım
Canımı da aldın sözle sen dostum

Dar günde sırtını dayardın bana
Dertliyken neşemi verirdim sana
Nasıl oldu geldin sen bu oyuna
Oyuna getirdin beni sen dostum

Güvendiğim dağdın bende her daim
Bozuldu bir hiçle bendeki saim
Allah’ım aklıma ol sen mukayyim
Takdir’i İlahi değil bu dostum

Dünyayı renklere boyardım senle
Döndürdün karaya dinmez öfkenle
Sakın ha dalaşa girme yarenle
Yareme merhemi sarıver dostum

Bir acı söz ile sıtkım sıyrıldı
Sana dair bütün dünyam yıkıldı
Bir anda beynime kurşun sıkıldı
Sözlerin öldürdü beni be dostum

Çektiğimi çekme dilerim yine
Mutlu ol seversen kapılma kine
Kendini koy bir kez benim yerime
Anla çektiğimi anla sen dostum

Bilirim anlarsın vakti gelince
Küslüğüm dönecek o gün sevince
Gel sarıl dostuna ölmeden önce
Edeyim hakkımı helal be dostum

Efkan ÖTGÜN[