Nâzenin bir küreydi yer
"Arz" adında
Dönmeye başlamıştı
mahlûkatın eşrefini tanımadan önce
boş bir dönüştü
şevksiz isteksiz...

Bir hâl oldu yere
cennetten gelenlerle
bir başka dönmeye başladı
"Aşk"ı yüklenince
vecd içinde cezbeyle...

Takdir böyleydi
her nereye aşk inerse
hoşça dönerdi
yerküre niye dönmesindi ki..

Vakta ki Kabil
karındaşını katletti
deveran değişti
hâlbuki Habil
"sen beni öldürsen de
el kaldıracak değilim"
demişti...

İşte o ân
aşk yere düştü
eşref olan esfele düştü
arz düştü yer düştü
alçaldı alçaldı den’ileşti
"Dünyâ" oldu!

Nâzenin bir küreydi
keşke öyle süreydi...
Takdir böyleydi
aşk düşerse her şey düşerdi...
Kasiyundaki Kabil
yere düşürdüğünde cennet kokulu çocukları
yer titredi
gök titredi
arş-ı a’lâ titredi
aşk titredi
dünyâ ise suspustu
belli ki sonu gelmişti
Aşk düşmüşse
yer niye dönsündü ki!

aha