Seni ne zaman düşünmeyi özlesem,
bir yanım cennet kokuyor
bir yanım cehennem yanıyor
ne zaman seni aklımdan geçirsem
açık mezarlar gelip geçiyor gözlerimden
bir göz ağlarken diğer göz gülmez biliyorum .



şimdi son vedalara düşerken gözyaşlarım
usandım artık yalnız ağlamaktan
vuslatsız bir gurbete bağlanırken kollarım
hangi yöne gitsem kapanmış sana gelen yollarım .




ne zaman ateşlerde kalsam
yüreğim yanar
ne zaman seni düşünsem,
bir yanım sızlarken bir yanım ağlar
ya ben ölürüm
yada
açık mezarlar gelip geçer gözlerimden .




acılar benim
yanan benim
ağlayan benim
bir adım ötede ıslanan toprak
ölmeden mezara giren benim
artık anladım yok ki , bir umut ışığım
ben hiç bir zaman mutlu olmayacağım
her gün böyle üzülüp her gece ağlayacağım.




düştüm hasretine yanıyor gönlüm
açık mezarlar gelip geçiyor gözlerimden
bilmem ne zaman biter hasretinde bu zulüm
seni düşünürken;
hergün öldüm; yaralı yorgun yüreğim
taşıyamaz bedenim sızlıyor derinden derine sol yanım
yaşayan ben değildim
kalbimde sen vardin
bir yanım sızlarken...




ateşlerde sanki yanıyor gönlüm
bir yanım cennet kokuyor,
bir yanım cehennem yanıyor ,




şöyle bir dönüp baktığımda geçen zamana
ben bu hayatın neresindeyim?
hasret kurşun oldu savrulmam için
gurbet mezar oldu vurulmam için
aşk; beni buldu yorulmam için
ölmeden girdim mezara
buz gibi mezar taşları;
senden daha yakın bana.

oysa bir sen vardin
damarimda kanimda .


sevabım günahım dünyada kalsın
sarardım soldum
ömrümde bir kez sevdim ,
ben sustum artık
yaşarken öldüm ,
ağlasın arkamda mezar taşları!!








Şiir_YARALI_34/12102015/Avusturya