Bir çocuk gülüşüne satarım
Yalan Dünya’nın
Anasını
Kirpik uçlarından vururum
Hüzün cellatlarını
İki ayaklı eşkiyaların ciğerini sökerim
Alaca karanlıkta
Tüm kafes kuşlarını
Azat ederim
Salıp gökyüzüne
Gül koklarım
Karanfil koklarım
Barış adına
Bir de türkü söylerim
Dilimde özgürlükten yana
Masamda şiir kitapları
Yüreğimde insan sevgisi
Uçarım mavilikler ülkesine
Yıldızlarla oyun oynarım
Barış ve sevgi konulu
Denize tükürüklü taşlar atarım
Boyarım gökyüzünü
Deli bir maviye
Ve
Bir çocuk ölür
Akşamın dar saatlerinde
Gözlerde bin bir korku
Yüreklerde kin ateşi
Yüzlerce insan
Yatıyor kaldırımlarda
İnsanlık yok ediliyor
Hain bombalarla, hainlerce
Gökyüzü ağlıyor
İnsanlar ağlıyor
İnsanlık acz içinde
Ankara öksüz bir çocuk
Elleri,kolları
Arkadan bağlanmış
Ankara çaresiz
Film izler gibi izliyor
Şuursuz beyinler olayları
Yakacak bu ateşin azabı
Tüm Dünya’yı
Yıkacak halkımın inancı
Bu yüreksizliği
Birlik ve beraberliği
Bu vahşet egemenliğini
Bir çocuğun
Gülüşüne satarım
Bu yalan Dünya’nın
Anasını
Vururum kirpik uçlarından
Hüzün cellatlarını...

Oktay ZERRİN- BAFRA
13-10-2015- 17.02