bu bahar olmadı işte
sen neredeydin ben nerede
papatyalar soldu gül suskun
karşılaştık yaz günü bir yerde

senin anlatacakların vardı ben seni anlıyordum
bir ses girdi aramıza
bir rüzgar esti çok ta sert
dallarını kırıldı eriğin

başka şeylerde vardı hatırlamıyorum
su tersine akarmış bir yerde
dağlar engelmiş ulaşamazmış denize
bir küçücük dere

asla yıkılmaz rüzgarlara dayanır
fırtına esmezse ne ala
ama fırtınalara da dayanır gibi
bindiğimiz tekne

bak sevdiğim sana çok şey söyleyebilirim
güzelliğin güzel,bilgeliğin
sonsuzluğu çarpar içimde bir,bir
gül kurusu sonlarında ömrüm

yağmuru severim seni sevdiğim kadar
şimşekleri bulutları ufukları falan
öyle hüzün dolar ki içim bilemezsin
yanımdayken yanımda olmadığın zaman

İstanbul’un senle geçtiğimiz yolları
hatırla mı bilemem
Çengelköy mesela o eğri çınar o martılar
denizler kadar

içimde öyle bir hasret var ki öyle bir
bir kaç milim değil uzun ama çok uzun
nasıl yürüyeceğim bilmiyorum yol uzun
bir,bir ayaklarımda huzursuzluğum

çeşit çeşit huzursuzluklarım var içimde
çözemediğim...



Münir Süleyman GÜRESEN
Buca
İzmir
11/10/2015