Kalbim yolunda kölen,gör sararıp solmuşken
Dağlanan sinemdir ah! Yâr sevdanla dolmuşken
Seher yelleri esti, aşkla hemhal olmuşken
Kime ne ki derdimden,yârim kalbime düştün.

Düşlerimde tanıdım, hayallerimde vardın
Sensiz yetim gibiyken, gönlümde bana yârdın
Aşkınla kavrulurken, ruhunla beni sardın
Kime ne kederimden,yârim kalbime düştün.

İsmini nakış nakış, işledim şu sineme
Akarken gözyaşlarım, kan damlar yüreğime
Anlatırken sevdamı, baksana gözlerime
Kime ne hederimden,yârim kalbime düştün.

Ellerimi uzatsam, tutunsam gökyüzüne
Sevdamın kölesiyim, inandım hep sözüne
Al kalbim senin olsun, yandım aşkın közüne
Kime ne düşlerimden,yârim kalbime düştün.

Kalbim kanar ağlarken, yaralı kalbim ağla
Zülf-i perişan halim, aşkla sadrım dağla
Hilâl kaşların oktur, aşk tılsımıyla bağla
kime ne çektiğimden,yârim kalbime düştün.

Aşkımı haykırırken, gündüz ve gecelerde
Rahmet olup yağdınsa,sırlı bilmecelerde
Gizlendin ufuklarda,o nurlu hecelerde
Kime ne gizemimden,yârim kalbime düştün.

Uzaklardan sevdamı, görüp yanmayacaksın
Güneş olup doğsan da, bende açmayacaksın
Üşürken yokluğunda bel ki anmayacaksın
Kime ne sevdiğimden,yârim kalbime düştün.
*
Nigâr Bedirhan