ÖLDÜ DE

Bana söz söyleme yoldan nizamdan
Kabın, muhabbeti aldı de yeter
Şerri bulaştırma n’olur azamdan
Dideler yaş ile doldu de yeter

Yeniden can bulsun yanan küllerim
Hak demese dipten kopsun dillerim
Arşına açılan bomboş ellerim
İçinde bir damla oldu de yeter

Balı sana mıdır ulu deryanın
Uyanması zordur tatlı rüyanın
Sürsün sefasını eller Dünya’nın
Sana da tüm derdi kaldı de yeter

Para ya şöhrete ağırım ağır
Gözlerim kör oldu kulağım sağır
Başıma duaya bir dostu çağır
Buda bir gariban kuldu de yeter

Lütfuldan çıkarda eskiden yeni
Amber’in rüyası kaplasın teni
Dikenleri harap etsin bedeni
Goncası aşk için soldu de yeter

Çiftçi Baba son kez masumca baksın
Feleği ömrüne bir kibrit çaksın
Cesedi ister yak isterse koksun
Yar diye gülerek öldü de yeter

AHMET ÇİFTÇİ(ÇİFTÇİ BABA)