vay be Eylül geldin
biraz buruk biraz hüzünlü
öyle yada böyle
ardında acı tatlı anılar bırakarak...gidiyorsun,..

Adın çıkmış bir kere
ihtilaller darbeler,
yerle bir ikiz kuleler,
şehitler cenazeler
oldum olası hep
vukuatın bol sicilin bozuktu
hadi bunu sen de kabul et!...

Hakkını yememek lazım
güzel anların da olmadı değil hani,
üçbeş günlükte olsa,
yalancı bahar misali aşklarında oldu
her anı ömre bedel anılarında...
bir şarkıyla darma duman ettiğin de oldu
bir nefeslik yaprak dökümlerinde...

Yine de severim seni be,
hatırlar mısın bilmem,
geçen sene bu gündü,
adı mevzu bahis değil bir sarayın
ikinci kattaki salonunda ;
ömrünü davası uğruna harcamış bir kadın
birde muhatap bile almadığı bir davalı vardı...

hatırladın mı şey vardı bide
yaz kızım demesi gereken hakim ,
fakat bu klişeye uymayan erkek bir katip
eski yeşilçam filmlerinde olduğu gibi
hiç yaz kızım da denmedi zaten...

çok değil beş dakika sürmüştü,
koca bir ömrün özeti
kim alacaklı kim vercekli
kim suçlu kim suçsuz
sorgulanmadı yargılanmadı
vicdanlarla başbaşa
Tanrıya yapıldı tüm havaleler...

bir eylülün son günü
sabah saat onbir civarı
kadın;
yıkıntılar arasında
kaybolan kimliğini bulmuştu
üstü başı toz içinde
doğrulup
küllerinden yeniden doğmuştu!...

Kadının doğum tarihi kütükte Ocak yazıyordu
anası ise ısrarla ekim bir diyordu
oysa o
EYLÜL’ün son günün de
öğleye doğru onbir sularında doğmuştu!...

Şiir Heryerde (Şiir Kadının Yüreğinde)
30/09/2015 asiye gölgen