Var sayın pazara bir tezgâh kurdum,
Şeytanları satıp, cin kâr edemem.
Müspetle menfiyi mizana vurdum,
Tevhidin dışında, din kâr edemem.

Bize öğretilen hakikat budur,
Nasıl söylerim ki? Şu şöyle, şudur,
Beden ateş, toprak, havadır, sudur,
Bunun manasını inkâr edemem.

Beş manevi unsurla seslenmiş isem,
Dokuz gıda ile beslenmiş isem,
Muhammed Âliyle eşlenmiş isem,
Allah yeter bana, tekrar edemem.

Yakından akın var, gitmem öteye,
Kulağım Hak derken Haktan küpeye,
Kalbim mutmaindir, yer yok şüpheye,
Tefekkürden başka efkâr edemem,

Bir kez Allah dedim orada durdum,
Onunla müzeyyen şu gönül yurdum,
Zamanı, mekânı ben ona kurdum,
Arada edvar yok vardır edemem.

Hükmü ilahiye evrendir kurban,
Yaralı bakışla şahittir her an,
Sahte bir dükkâna yol vermez izan,
Dünyayı dost bilip, yârim edemem.

27.09.2015…Mustafa Yaralı