Bir dağ gibi yıkıldı gönlümün umutları
Üzerimde nazarla göz varmış bilemedim
Attığım her adımla sürürken bulutları
Yağmurlar kucağında köz varmış bilemedim

Hasretiyle besleyip susuz kalan gönlüne
Aynalara baktıkça eyvah dolan gönlüne
Sönmüş yıldızlar gibi hüzün bulan gönlüne
Utanmadan diyecek söz varmış bilemedim

Güneşi oldum onun zemheri de kışına
Ayaklarım takıldı vefasızın taşına
Ben bilirim o gelir mezarımın başına
Utanmadan bakacak yüz varmış bilemedim

Vâveylalar yalanmış o kuş dili çağrında
Sağ tarafından düşen sol yanındaki ağrında
Hasret ve özlem ile saracağın bağrında
Aşkın ateşi değil buz varmış bilemedim

Ben nasıl ayaktayım vallahi şaşıyorum
Öldürdüğün bu teni can diye taşıyorum
Bahara varmak için kışları aşıyorum
Önümde bir zemheri güz varmış bilemedim

Hemen kesme hesabı önce hal hatır sor da
Sağ tarafım kara kış sol yanım ateş kor da
Yüzüne tükürüp te çekip gitmesi var da
Ne yanına tükürsem toz varmış bilemedim

HARUN YILDIRIM