1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
693
Okunma
Ben hiç kimsenin hiç kimsesine,
bürünmüş bir kadın.
Sen hiç kimsenin hiç kimsesi,
olmaya devam eden adam.
Mazaretin sadece kendine bence-
Uzak denen şey senin bencilliğin.
Bundan sonra kimsenin hiçi kalbim...
Sen kimsin ki beni böyle ettin
Sesim çıkmaz oldu.
Sen nesin ki beni-
uykusuz ettin.
Sabahları sabah ettim...
Sen kimsin ki sana-
kalbimi verdim.
Sen nesin ki seni,
buna değer zannettim.
Ve yine sana kızamadım sonra-
sana her şey değer dedim,
Göz yaşlarımı hesaba katmadan...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz