2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1562
Okunma
Demliğimiz vardı kalaylı bakır.
Yerde seriliydi sade bir hasır.
Sobamız yanardı da çıtır çıtır.
Demlediğin çayda şefkat olurdu.
Bence sen demlerdin en güzel çayı.
Damıtırdın demlikte güneşle ayı.
Doldururdu huzur senle odayı.
Tuttuğun bardaklar aşkı solurdu.
Özlerdim elinle demlenen çayı.
İple çekerdim her dem akşamı.
Aramazdım kaşaneyi sarayı.
Fakirhanem senle saray olurdu.
Çayda eritirdik senle zamanı.
Dolardı odaya nisan akşamı.
Ellerin gül derer süzerdi çayı.
En nefis çay senin çayın olurdu.
Ankara,09.03.2008 İbrahim KİLİK
Cevap Yaz