Sen kimi soruyorsun
Ah biçare çocuk
Gökyüzü ültimatom verdi
"Git evine"
Duymadı mı peki kulakların
Sen kimi arıyorsun
Ah biçare çocuk
Peynir ekmekle mi yedin
Yoksa o aklı
Sana ne arkadaş
"O bir suçludur
Bu tek haklı"
Senin yüreğin
Güzel olsun yeter
Sevgi er geç gelir
Arar da bulamazsan gökyüzünü
Büyük bir ihtimal
Yerdedir
Sen kime yanıyorsun
Ah biçare çocuk
Bu yangınlar
O yangınlar deği artık
Gömlek değiştiren
Yılanları bilir misin
Gerçek diye
İlahlaştırdırdıkları
Bilme çocuk boşver
Bilenleri de gördük
Üç paralı yürekleri
Yetmedi insanlığın gücüne
Savaş ilan ettiler
Aşk denilen
Üç harfin üçüne
Vuruldu kanlar içinde
Şafak türküleri
Peşkeş çektiler soysuzlar
Bir gecede özgürlükleri
Dinle çocuk, dinle
Sana
Bir Rumeli Türküsü çalayım
Ya da
Ata Barı
Vur dizlerini yere
Efe ol, zeybek ol
Karışla alnının zalimlerin
Heyyttt be
Koçum benim
Eline, diline, ayağına sağlık
Meğer ne güzelmiş
Gönülde kabadayılık
Çakır Efeler’le gel
Zümrüt-ü Anka Kuşlarıyla git
Bu türküler
Adam eder gönlümüzü
Sen kimi soruyorsun
Ah biçare çocuk
Unutma, unutturma
Özgürlüğümüzü...!

Oktay ZERRİN-BAFRA
17-09-2015-Öğretmenevi’nde