Bir zamanlar, bir yerde…
Leyla ile mecnun’a özenmiş biri.
Düşünmemiş hiç
O zamandan bu zamana
Dünyanın hali çok değişti,
Aşk’ın üç harfi bile kendinden geçti.
Bunu fark etmemiş bizim serseri,
Mecnun ile kıyaslamış kendini,
Garip bir sevdaya kaptırmış yüreğini.
Hiç kimse anlatamamış
Saman altından çok sular aktı
Leyla’lar, Mecnun’lar bile
Bu işi çoktan bıraktı.
İki gönül bir olunca
Samanlık seyran olmaz
Olsa da karın doymaz oldu artık.
Ne söylendiyse fayda etmemiş
O kendinden çok emin
Yoluna devam etmiş.
Şarkılar söyleyip,
Şiirler okuyup yazmış.
Çöl bulamamış ya…
Aç açına sokaklarda dolaşmış.
Çok zaman geçmeden sevdiği kız
Başka birine varmış
Bizim ki kaybettiği zamana yanmış
Ne çare çok geç uyanmış
Adı Serseri kalmış.
E. YAVUZ