İNSANLIK PINARINDAN!
Bir kurşun.
Alırken bir can.
Ateş düşer ocağa,
Başlar; Feryat, Figan.
Deme!
Kardeşim deme.
Bir ölümle başlar.
Benim yüreğim de ki bu isyan.
.
Ateşin düştüğü
Benim öz gandaşım can.
Empati kur!
Düşün, Düşün sen de bir an.
Seni, Malını, Canını
Mehmetler değil mi koruyan?
.
Bak
Analar, Bacılar hep ağlayan.
Çocuklar değil mi?
Boynu bükük kalan.
Kırıla kolun.
Kırıla elin.
Sevgiye, Kardeşliğe,
İnsanlığa kurşun sıkan.
.
Anlamadım.
Nedir niyet?
Nedir gayen?
İnsan öldür.
Asker, Polis, Hizmet eden şehit.
Zulmeden, Zulüm bulur.
Bil ki; ALLAH şahit.
.
Olma piyon!
Birliğime, Dirligime düşman.
Ey kardeş dediğim.
Benimle aynı safta duran.
Örnek değil mi sana?
Suriye, Irak.
Halk param parça, Perişan.
Çiçekle mi gelsin.
Sensin Silahı sıkan.
.
Ölüm haberi kötü.
Sanma; Sevinmem, Sevinmez insan.
Yürek yangın da.
Yüreğim inan ki pür yan.
Ocakların söne!
Ülkeme, Vatanıma oyunlar kuran.
Olur mu Allah/ım?
Olur mu bunlar insan.
.
Mayamız belli.
Özümüz o toprak hamurdan.
Varlıktan Ölüme dek;
Hep BEN dedik.
Dedik; Nefis şeytan.
İnsan geldiğimiz kainat/dan.
Su içemedik hiç.
Ne insanlık.
Ne de sevgi pınarından.
Kusura bakma Erol sen.
Sende aynı Kendini İnsan sanan.
Erol AVCI 10.09.2015 saat:14:45 sayfa:843