kendimi senden ayırıp gittim
bir yanım sende bir yanın bende
dalında son baharı özleyen yaprak
gibi özledik birbirimizi

çok şeyler yaptık kimse görmedi
kimse anlamdı neydi derdimiz
iki kere iki gerçekmiş gibi
beş edebileceğini düşünmediler

bulutlar bizleydi keza yağmurlar
denizle beraber uçan martılar
bilmedi öyle mutlulardı ki
gözleri görmüyordu başka bir şeyi

içimizde bir şeyler kıpırdıyordu
aksetmedi aynalara gizliydik çünkü
sırsız aynalarda varmış ah bilemedik
gizliden, gizliden yandı hüznümüz

bir papatyaydı oysa aşkımız
hem beyaz hem sarı biraz kırılgan
suları sürmüştük üzerlerine
sen nasıl istersen öyle sonumuz

baharı istersen gelirim hemen
martılar uçuşur serçeler öter
erik dallarına basman bu sefer
belki de içinde yokluğum olur

ey sevdalım seni anlatmayayım
anlatsın esintili güller rüzgarlar

Münir Süleyman GÜRESEN
Buca / İzmir