Ey ADEM OĞLU.Ey İNSAN

Zahmetsiz,havayı,soluyan İNSAN,
Suyunu içen İNSAN,
HAYVAN,a deger veren İNSAN,
Kendine,DEGER Vermez.! kendini bilmez,
Kendini bilmez,ey ADEM OĞLU. ey İnsan

RABBİNE ŞÜKRÜNÜ bilmedi
Nice yuvalar yıkıldı,
Nice insanlar telef oldu,
Hayvana değer verdi,kendine değer vermedi,
Kendini bilmez,ey ADEM OĞLU. ey İnsan

Nice zalimler geldi,dünyaya,
Nice zülümler İNSAN,insanla gördü,
Kadınlar satıldı,çocuklar öldü,
Yuvalar dağıldı,ülkeler perişan oldu.
Şu güzelim dünyanın,içine etti,
Kendini bilmez,ey ADEM OĞLU. ey İnsan

Kendi değerini,kadrini,kıymetini bilmedi İNSAN,
Bilemedi İNSAN.bilemedi, kendini İNSAN.
"Hani diyorum,insan,zaten ölecek,
Dünya sonsuz,insan,bâki değil,ki bu hayatta."
Kendini bilmez,ey ADEM OĞLU. ey İnsan

03 / 09 / 2015
Şiir:Resul Civcik

"Kumdan kaleler için savaşırken krallar,
savaşlardan kaçan kalesiz çocuklar,
ölü balıklar gibi sahile vurdular! "
- alıntı
Resim:Alev-Fotoshop:Resul Civcik