DeVRaN EmRe

SEN BILMIYORDUN

seni uzaktan sevmek zordu benim icin
beklentisiz bile olsa sevmeye devam ediyordum seni
gun gelirde beni gorurmusun bilemem
hani olur ya bir mucize ile yasar insan
hayatinda olmayan hayalleriyle yasatan
benimki de oyle bir sevgiydi iste
ve gun gelir beni gorurmusun bilemem
her seni gordugumde sokak baslarinda
yuregim titrek, sadece bakiyorum sana
eve gelis saatlerini bile artik ezberledim nerdeyse
aksamlari lambana bastiginda acaba nezaman yatar
nobetler tutuyorum hergece
ama sen yine gormuyordun
benimkisi asktan ote biseydi
anlatilmasi mumkun olmayan,
ne sozu nede tarifi olmayan bir askla seviyordum seni
her sabahin dogmasini beklerdim
kapilarin onunde durur
acaba nasil bir bahaneyle karsina cikar
ve nasil sevgimi anlatirim diye
caba icerisindeydim
ama gordugumde dilim lal
yuregim mest oluyordu sanki
ve butun bedenim uyusur sana dogru gelemezdim
ve bazen beni gordugunu biliyordum
acaba biliyormuydun seni sevdigimi
dusunmeden edemiyordum
ne yaptiysam ne ettiysem sana yaklasamiyordum
okadar ulasilmazdin ki benim icin
ve ne yapsam dokunamiyordum
bir gun gelir de acaba farkima varirmisin bilemem
ama ben yine hala bir umut lan
hayaller kurup,adini dilimden dusurmeden
buyuk bir ask ile seviyordum
ve sen yine bilmiyordun
ve sen yine bilmiyordun

DeVRaN EmRe

SEN BILMIYORDUN