Yalan yanlış bir ömrü, yaşayıp da giderken
Her gece rüyalara, ne geç kaldı ne erken
Tam boşa hayal kurma, gelmez artık o derken
.......Küle dönmüş ateşi, harladı yaktı yine
.......Kuruyan gözlerimde, sel olup aktı yine

Her nefesimde onu, unutmaya çalıştım
Varlığına doymadan, yokluğuna alıştım
Güneşle hayalini, ayla düşü bölüştüm.
.......Bir göründü kayboldu, uzaktan baktı yine
.......Kuruyan gözlerimde sel olup aktı yine

Tam unuttum diyorum, anmam onun adını.
Söküp attım gönlümden, o insafsız kadını
Maziye gömdüm derken, osmanlı tokadını
........Beklenmedik bir anda, sol yana çaktı yine
........Kuruyan gözlerimde, sel olup aktı yine

Dilenci’yi bu vurgun, öldürmez ki yaralar.
Çaresiz bir sevdaya, kapıldı bu sıralar.
Derdi deryayı aştı, dokunma bu aralar.
.......O bir avcı ben balık, zokayı taktı yine
.......Kuruyan gözlerimden, sel olup aktı yine

Adem Çoban
Dilenci