" ucu kırık bir gülüştü benimkisi "







yarım ağızla yapılan
eksik sözlerle tamamlanan
tarihe kazılmış bir kahkaha ya da



gözlerimde ıslanmış bir kaç kelamla
dilimin ucuna kadar gelip çıkamayan isyanların perde arkasıydı ardımdakiler
az öteme cehennem inmiş
kor düşmüş
kıyılarını vurmuş kanlı bulutların salyası
heryer
heryerde


dedem
ninem
ceddim
üşümüş yatağında
daha toprağı kurumamış ölümler asılmış gökyüzünün çatısına

bedenleri çıplak
ruhları çıplak
çıplak ayak kalmışlar çıplak


ey güneşi batmış Artvin’im
baba ocağım Borçka’m
Murgul ’un gözlerinden bakıp Hopa’nın dudaklarına düşen hayat
duyun beni
içimiz içimize Allah’ın emaneti


elbet durulacak heybende taşan yüksek dalganın uğultusu
ve susacak kulakları sağır eden bu kıyımın acı sirenleri

az öncesi
taşı toprağa karışmış şehrin
az sonrası
yok



rabbim !
daha beteri ile sınama
dünümüz geleceğimize miras hepimize bağışla


25/08/2015
eMİNeYZAMAN
13;31