Ansızın bir öğlen vakti
Aklına düşücem
Darma duman edicem seni
Derdin insani dibe vurdurduğu vakit
Gecedir derler ya hani
Karanlik çöker
Bir bir kesilir sesler
İçindeki çığlıklar delice yükselir
Hüzün kendini
Hasret kendini
Ask kendini
Dert kendini
En derinden hissettirir
Ama ben
İnadına bir öğlen vakti
Hava kapalıyken degil
Yagmurluyken degil
Güneşli bir öğlen vakti
İnsanlar öğle arasında dinlenirken
Kimi sevdiğiyle telefonda konusurken
Kimi namaz kilarken
Kimi cocuğuyla gülüşürken
Kimi annesiyle kahve içerken
Kimi arkadaşlarıyla gezerken
Kimi güzellik uykusuna yatmışken
Kimi papatya çayını yudumlarken
Kimi uzanıp şiirler okurken
Yani herkes tatlı bir hayat telaşesiyle meşgulken
Heh işte tam o vakit
Ben hepsine tezat
Ben hepsine aykırı
Ben hepsine kafa tutarcasına
Ansızın bir öğlen vakti
Aklına düşücem
Kalbine düştüğüm gibi.