Gönül Kabemi yıkdın, viran eyledin
‘Ebreheyle’ bir akrabalığın mı var
Arzum iflasta, umudum talan eyledin
Suçum ne güzelim, düşmanlığın mı var

Ey ham dost ile hal bilmez zalım yar
Ya Sevgiden söz etmeyin, ya kisbi kar
Taşla yosun sarmaş dolaş, insana ne oluyor
‘Güçlüysen haklısın’, sözüne inanmışlığın var

Kalbimi kırdın, güzelim kızamıyorum
Hakka intizar dilekcesi yazamıyorum
Gönül bu, ‘bir kere sevmiş’ üzemiyorum
Anlaşılan rastladığın güne, pişmanlığın var

Eğer huy huya ;Meşrepler uymaz ise
Gönül bu; Birbirine ısınıp, sevmez ise
Cazgırlığa gerek var mı, söz anlamaz ise
‘Hep ben haklıyım’ diye bir alışkanlığın var

Acı rüzgârlarına ev sahibi olmuşsun niye
Bardağın dolu tarafına ‘körlük’ kimden hediye
İster isen danış; Dört kitabı bilen, bir kadıya
Senin ’ayrılık yelleriyle’, tanışmışlığın var

Yarsuaddım, yar demeyin en, yar olunmuyor
Dost demeyin en de , herkes dost olmuyor
Mevki, makam, güzellik; Baki kalmıyor
Kibrine bakılırsa, Allah la anlaşmışlığın var