Bu ömrümün kötü cilvesine,
Yandı yüreğim felek ateşine,
Nankör kaderimin hilesiyle,
Koştum da size geldim.

Pirim İmam Ali diye diye,
Güzel Allah aşkıyla pişe pişe,
Kafirlerin elinde perişan halimle,
Güzel cemaline secdeye geldim.

Rabbimin güzel isimleri dillerde,
Mümin kulların yanıyor ateşlerde,
Bazen kederli bazen üzüntülerde,
Senin aşkına yanmaya geldim.

“Dünya peşin ahret veresiye” dediler,
Azgın Deccal’ı ilah edindiler,
Dostlarını birer birer ateşe verdiler,
Allah’ı sevdim de geldim.

Dereler, deryalar çağlayıp akar,
Yer gök ehli Allah Allah diye ağlar,
Müminler perişan, sana gönül bağlar,
Gönlümün nuru Allah’a koştum da geldim.

Bazen ağladım bazen perişan kaldım,
Azgın Canavar’ı sana saldım,
Ulu Rabbim sana sığındım,
El aman deyip Ehlibeyt’e geldim.

Her şeyi bilen gören sensin,
Yerin göğün hükümranı yücesin,
Hasan Hüseyin’in sevdiği, alimsin,
Sıratı Müstakim de yürüdüm de geldim.

Hasan Hüseyin BAYAR