Sırtından yemişti kurşunu kahpece
Sol göğsündeki resmi delipte çıktı
Sevdiğiyle el ele tutuştuğu
Kucakladı dizine yatırdı manga arkadaşı
Miğferini çıkardı anlını okşadı
Suratına baktı gülümsüyordu
Sağ elini sol cebine uzattı
Kızıla boyandı parmak uçları
Gücü yetmedi düğmeleri açamadı
Hemen anladı arkadaşı açtı çıkardı
Kana boyanmış bir resim vardı
Sildi kendi elbisesine temizledi
Bana tut dedi bana tut mırıldandı
Temizlediği resmi ona doğrult’tu
son bir kez sevdiğiylen buluştu
İki damla yaş süzüldü yanaklarından
Gerdanında birleşip kurşun yarasına doğru
Kelimeyi şaadet getirip vatan sağolsun diyebildi
Miski amber kokusu sardı etrafı
Ay parçasıydı yüzü gül benzinde güller açtı
Bir rüzgar esti birden gökyüzüne baktı arkadaşı
Yüzlerce binlerce beyaz güvercin vardı
Ortalarına almışlar bir şeyi gök yüzüne taşıyorlardı
Komutanı geldi sürünerek oda yaralanmıştı
Öptü alnından şehadetin mübarek olsun dedi
Okşadı yüzünü elleriyle kapadı gözlerini
Aldı arkadaşının elindeki resmi baktı baktı baktı
Tutamadı gözyaşlarını hıçkıra hıçkıra ağladı
Resimdeki kurşun deliğine gözleri takılıp kaldı
Ellerinden vurmuş dedi hain ayırmış sevdayı
Ahbe çocuk dedi ahbe çocuk neden üzdün elin kızını
Yar üstüne yar sevmenin zamanımıy’dı
Bilmezmisin vatanla kıymışlar bizim nikahımızı
N,H,R,