Kar gibi ak,
Güneş gibi sıcak,
Fikirleri su gibi berrak,
O Sen eski sen değilsin.

Kalbi şimşek gibi çakan,
Gözleri Sevgiyle aşka bakan,
El değmemiş Dağ kekiği kokan,
O Sen eski sen değilsin.

Anlamadım ne işti,
Tavırların çok değişti,
Küskün yüreğim harın ile pişti,
yoksa kalbin başka bir aşkımı seçti
O Sen eski sen değilsin.

Çiğdem gibi yamaçlarda açardın,
Kuş misali semalarımda uçardın,
Kalbimin ücra köşelerinde koşardın,
Simdi geride kırık bir sevda bıraktın
O Sen eski sen değilsin.

Al yanağı pembe pullu,
Gözlerin nisan yağmuruyla sulu,
Düşerdin hep yanağıma dolu dolu,
Ben seni kalbimde bulmuşken
Gözelerimi gözlerine emanet etmişken
Gecemi gündüzüme sevdan ile katmışken
İçimdeki o sen eski sen değilsin.

Yüreğinden göçmen kuşları gibi uçmuşum
Aşkın ile nasılda kum misali savrulmuşum
Meğer sevda adına hiç solunda yokmuşum
Ben eski sende yanıp boşuna kavrulmuşum
İçimdeki sen o eski sen değilsin.

Artık ne kır kokuyorsun ne de çiçek,
Bizde olmayan güzele derler gökçek,
Ben de bulurum elbet bir gün beni sevecek,
İçimdeki o sen eski sen değilsin.


AHMET ACAR

TEŞEKKÜR:
Şiirimi güzel buğulu sesi usta yorumuyla okuyan
Saygıdeğer şair kıymetli kardeşim Hasan Dağ beye
çok teşekkür ederim.