2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
813
Okunma
Henüz...
Bir fideydim
Garip ve sefildim
Kimsesiz gibi büyüdüm
Sendeledim, zedelendim, sükût ettim
Annem ve babama bir şey söyleyemezdim
Dert ve çileleri içinde, hayat mücadelesi derdinde gariplerdi
Elbette garip ve yetim değildim, fakat meşgaleler içinde ihmal edilendim
Rabbime hamt olsun ki annem ve babam bildikleri ölçüde sahiplendi ve büyüttü
Ne hikmetse ben her lahzada garipliği ruhumda hissediyor ve boyun büküyordum
Başkalarında gördüklerime imrenmemek için yüzümü çeviriyor, oradan uzaklaşıyordum
Ne annemi ve ne de babamı töhmet altında bırakmak istemiyordum, onların bilinçaltında olanlarla yetinmeye rıza gösteriyordum
( Rabbimden rahmet niyaz ediyorum)
Mustafa Cilasun
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz