Yüreğinden kovulduğum günden beri,
Gece gözlerime, yıldızlar saçlarıma düştü
Yenik düştüm yeryüzünde ,
Sen sürgünlüğüme
Kalbim özünden döndü,dertlerim ergenliğini geçti
Gülmedi yüzüm son vurgunum,dan sonra
Hayırsız kaderim muhtaç etti beni rakı bardaklarına
Yıllara darıldım,darıldım dünyaya,
Bir seni çıkarıp atamadım aklımda
Bedenimde sende kalma kırk kırıkla
Ne yollar eskittim ne dağları talan ettim tek başıma
Sana varmak adına (...)
........
............................
.........................................
Yüreğinden kovulduğum günden beri,
Mecnunun çöllerinde çırak ;
Leyla,nın kapısında nöbet tutar oldum
Kırık bir kanatla oradan oraya uçtum
Akılsız başımı yaslayacak bir omuz bulamadım
Bozuldu kurulu düzenim
Talan oldu bağlarım yandı dağlarım
Bunca ömrüm kendime dargınlıkla geçti
Bir günahlarımı omzumdan atamadım
Bedel ödedim iki cihana,
Canımdan yaşımdan tenimden terimden
Bir suçumu bağışlatamadım
Dert kustum gece gündüz
Kurban ettim bu canı sana
Söz geçiremedim son pişmanlığıma
Yaktım yıllarca canımı ateşlerinin korunda
Seni bekledim tüten dumanların gölgesinde
Tükendi ömrüm kalmadı özüm
Duydum olmaz demişsin sevgilim..............
Ay canım,devam eder oldu yine sürgünlüğüm...
........
............................
.........................................
( Yüreğinden kovulduğum günden beri )
( Yüreğinden kovulduğum günden beri )


.........................LESKÜY NARUT.......15/08/2015