3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
900
Okunma
Sonra biri geldi hayatıma
’Küçüğüm’ dedi
Uyandı içimin
kilitli gökkuşağından renkler
Rengim oldu
Dengim oldu
Dengem oldu.
İlk defa "Aşk" oldu.
Sıfırlandı alışkanlıklarım
Sil baştan başladı unuttuğum yaşamım.
Sonra mı?
Sonra da büyüdün artık dedi
Usandı benliğimin
Yaşamaya dahi korktuğu kederler.
Acı çekilir dedi
Yürek alışır dedi.
Dedi..
Dedi...
Tekrar yaşamaya gücümün olmadığı şeyleri
Belki de en iyi bilendi.
Yaraladı ama öldüremedi gitti.
İşte en dayanılmaz çelişki:
Yaralasa da en derinlerimden
Sevdim ben o sakladığı çocuk kalbi.
Herşeye rağmen.
Şimdi mi?
Yaşıyorum evet !
Renksiz denksiz dengesiz.
Onsuz, nefessiz.
Aslına bakılırsa yaşayan O
Ben sadece Y/anıyorum hevessiz.
5.0
100% (7)
Cevap Yaz