Her akşam bir yıldız çıkar karşıma,
Akşamın ilk saatinde merhaba der.
Parlak ışığını vurur sofradaki aşıma.
Ayrılmak istemiyor gibi yavaş gider.

Bir gün sordum nereye gidiyorsun?
Ne olur böyle kal parlaklığından sun.
Sana bakanlar sevgiyi sende bulsun.
Çoban yıldızında aşk mı buluyorsun?

İlk akşamdan çıkar bakar yeryüzüne,
Gülümser, gülücükler yağar yüzüne.
Sen de, merhaba de yıldızın sözüne.
Çoban yıldızı her akşam girer gözüne.

Her gün aynı saatte dağları aşar gider.
Rahat hali var, doya doya yaşar gider.
Çoğu zamanlar aşkı sevinci taşar gider.
Çoban yıldızı ilk akşamdan veda eder.

Gökyüzünün en parlak yıldızı sensin.
Gökbilimcilere,Venüs diye gelir sesin.
Yıldız olarak bilsek de sen gezegensin.
Bu yıldızı herkes Venüs gezegeni bilsin.

Dünya’nın kardeşi olarak bilirler seni.
Çok benzer sanki senden almış bedeni.
Merkür’den sonra kapmış ikinci yerini.
Çobandan değil, Venüsten al haberini.

Gece vakti sanki yıldızlar üst üste biner.
Gündüz olunca Güneş karşısında söner.
Bu gezegenin farkı ise ters yönde döner.
Artık çoban yıldızına Venüs gezegeni der.
14.08.2015
Hasan Kaya
Eğitimci-Şair-Yazar