.



kayıp harflerin alfabesi bizimkisi
tanımsız hisler sözlüğünde başyapıt

hiç bir cümlenin anlatamayacağını bile bile
bir bakışını
bir gülüşünü
bir öpüşünü
yeni bir dil icat etme isteği belkide şiir

şair gözlüme
yazar dillime
okur tenlime
bil istedim yine
ne çok özledim seni ben

inmeden okyanus dibine
vurgun yemiş havuz kuşu gibi
komalı rüyalarda cebelleşiyorum
sensiz heryer kapkaranlık
yüzmesini bile bilmezkene

oysa çokun çok olduğunu öğrendiğim yer değil miydin sen
seni-beni çıkardığımızda bir

değişiyor işte mevsimler
ve dökülen aynı ağacın yaprağıyken
doymayan bir ayrılık peydahlanıyor
fahişe zaman, yine yaptı yapacağını
çoğaldıkça çoğalıyor sensizlik
biliyorum
ölmez bu ayrılık babası kader

varım
kimseye olmadığım kadar sana ar’ım
ve biliyorum balım
dünyada olmasa da sonsuza kadarım


.