Bin bir umut ile yola çıkanlar
Yokuş tırmansa da düzü hoş olur
Özgürlük uğruna zindan yıkanlar
Çakıl çiğnese de tozu hoş olur

Umut sarsar ama temelden yıkmaz
Umut yolcuları yorulur bıkmaz
Umutsuz geceler sabaha çıkmaz
Ufka düşen güneş yüzü hoş olur

Bazen bir çığlıktır bazen göz yaşı
Ona ikrar veren eğmemiş başı
Umut sabredenin kadim yoldaşı
Başını koyduğun dizi hoş olur

Yanında yoldaştır çıkında yolluk
Kula kul olana eder mi kulluk
Demine sakidir iç oluk oluk
Vefalı yar gibi nazı hoş olur

Umut gönüldeki en tatlı sızı
Uzak dursa bile çekilir nazı
Kış rehin alsa da baharı yazı
Saçaklardan sarkan buzu hoş olur

Umut besleyenin dolu beşiği
Her dem dosta açık kalır eşiği
Tenceresi bakır tahta kaşığı
Damakta kalıcı tuzu hoş olur

Umut deryasında kaptan olanlar
Kitli şafaklara selam salanlar
Çıplak ayak ile diken yolanlar
Ateş çiğnese de közü hoş olur

Gönülden gönüle köprüler kurun
Zaman öldürmeyin zamanı yorun
Umutla bağlama teline vurun
Tezene dillenir sözü hoş olur

Sevda gibi omuzlayın yükünü
Hasatı hazine aşktır ekini
Her ele vermeyin umut çekini
Yaraya sardığı bezi hoş olur

Güleser YORULMAZ