Fazla değer verip üzme kendini be gönül,
O değersizlere layık gördü ki kendini,
Yollarını ayırdı Onun için döşediğin gönül köşkünden:
Layık olduğu yeri çoktan bulmuştur...

Aşkın gurursuzluğu diz çöktürmedimi önünde?

Sen …Sen elinden geleni yaptın,gönül pınarından
kirpiklerine süzülen sade,saf, berrak damlalarla:

Bırak;bırak O arkasını dönüpte başkalarıyla gidenlerin hayalini kursun.
Döşeme birdaha hain gözlere gönül köşkünü...
Döşeyecek yerde bırakmadı, kırıp döküp giderken.

Ne dua et , nede beddua;
Yürek varsa ;Yürek varsa …
Gönül albümünü ara sıra açarsa , yıkılır, yıkılır zaten halâ ayaktaysa...

Görürsen ki yıkılmamış:
Dönüpte sakın tekrar bakma, bilki bilki O gönlünün oyuncağı olmuş.

Aşk ta asaletten gelir; Belliki asalet O na uğramamış.
Aşk ta asaletten gelir; Belliki asalet O na uğramamış.