Altın yular gümüş semer,
Gösteriştir ele doğru.
Kobra yılan, boa kemer,
Sarılır mı? Bele doğru.

Beli diyen bela sardı?
Belli olmaz önü ardı,
Var sayalım dağlar yardı,
Her çekilen çile doğru.

Kim ne ekse onu biçer,
Bal sanarak zehir içer,
Boz bulanık çaydan geçer,
Sürüklenir sele doğru.

Yamaçlardan ayrılarak,
Dağdan düze sıyrılarak
Alçaklaşır kıvrılarak,
Akıp gider göle doğru.

İhtirası sığmaz göle,
O an başlar bin bir çile,
Vicdanının sesi bile,
Vücut bulmaz dile doğru.

Deprem gelir ta derinden,
Yer ki oynar yer yerinden,
Leş kargası seherinden,
Kanatlanır güle doğru.

Nasip gelir dikenince,
Sızı başlar ince, ince,
Hayalleri tükenince,
Yol görünür çöle doğru.

Dertsiz başa bela saran,
Istıraptır işi her an,
Sinesine hançer vuran,
Mızrap olur tele doğru.

Şirinine Ferhat yaslı,
Kerem ile birdir aslı,
Bir başkadır sevda faslı,
Yanar gider küle doğru.

Yaralı münkir nekir mi?
Mezarında bekletir mi?
Köre ayna gerekir mi?
Tarak ne ki? Kele doğru.

10.08.2015…Mustafa Yaralı