2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1187
Okunma
Em güneşi karanlık kus arın sen,
Kurtar ömrü örümceğin ağından…
Yak ateşi lanetlenme yarın sen,
Has öz çıkmaz güce kulluk bağından…
Çoban cindir bitmez onda hiç oyun,
Sen insansın olma dilsiz mor koyun,
Şamar köşkü dibek taşı bir boyun,
Eğik olur nasip almaz çağından…
Boğulmuşsun kara renkli tumanda,
Bir hiç olma izin olsun ummanda,
Yön yitirme körüklenen dumanda,
Dert akıyor bak solundan sağından…
Kul olmuşsun içindeki kaygıya,
Hasret kaldı can sevgiye saygıya,
Bağdaş kurdu hüzün her gün yaygıya,
Efkâr eser ezik gönül dağından…
Cantekin der; sarıl ilim irfana,
Bir çare bul bu dinmeyen tufana,
Hava ağır taş yağacak kafana,
Kurtul artık karanlığın cağından…
5.0
100% (4)
Cevap Yaz