YARIM YAMALAK TA OLSA BEN DE İNSANLIK!
Elhamdülillah, Müslümanım kendimce.
Sorgularım bazen kendimi her gece.
Vicdanım da vardı Sevgi denen düşünce.
Yarım Yamalak ta olsa ben de İnsanlık!
.
İncitmem, Bilerek Yaratılan hiç bir canı.
Zulme karşı dinmez içimdeki fırtına anı.
Unutmam asla her canın odur Yaratanı.
Yarım Yamalak ta olsa ben de İnsanlık!
.
Bazen Nefsim sürükledi cahilce harama.
Vicdanım dedi, Git tövbe denilen makama.
Bazı hallerim bende olsa da inan muamma.
Yarım Yamalak ta olsa ben de İnsanlık!
.
Tatmadığım duygularım var, Hele bilmediğim.
Belki yanlış, Ana, Baba sevmediğim.
İçimde uhde kaldı, O hayalin beklediğim.
Yarım Yamalak ta olsa ben de İnsanlık!
.
Aradığımı yazdım. Hepsi bir hayal ürünü.
Unutamadım, Yaşadığım her acı günü.
Dediler; Boşa harcamışsın sen ömrünü.
Yarım Yamalak ta olsa ben de İnsanlık!
.
Çok şey mi bekledim bilmem yaşamdan.
Her ihanette korktum sevgiden, İnsanlıktan.
Pişmanlığım kaybettiğim güzel zamandan.
Yarım Yamalak ta olsa ben de İnsanlık!
.
Yok öyle geleceğe dair tatlı bir hayalim.
Unutmuş bizi Ömrüm dediğim o zalim.
Şimdi İnsanlık kapısın da bence cahilim.
Yarım Yamalak ta olsa ben de İnsanlık!
Erol AVCI 08.08.2015 saat:10:00 sayfa:809