Yan komşumuzdular
Halime abla, ev hanımı
Halim amca ,emekli memurdu
Tek katlı bahçeli bir evde oturuyorlardı
Pencerelerinde menekşeleri
Bahçelerinde renk renk sardunyaları ,
İki sandalye,üstü dantelle örtülü,
Tahta masaları vardı
Her iki evlatlarıda çok uzaklardaydı
Bazen her ikisinin gözleri uzun uzun dalardı
Zar zor geçinirlerdi
Bir çıtlarını bile duymadık
Mahallede onlara muhabbet kuşları derlerdi
Hiç kimse onları tek görmedi
İki can bir olmuşlardı
Bazen gıptayla
Bazen kıskanarak bakarlardı
Ben ise hayrandım onlara
Bir gün ikisinede sordum
Mutluluğunuzun kaynağı nedir diye
Halim amca
Ben gönlümdeki güle meylettim
Gülistan içerisinde gezdim ama
Birine meyletmedim
Dedi
Halime abla
Ne para,pul,ne güzellik
Ne evlat ne kardeş
Akıp giden zamanda
Sadık bir yardır
Cana eş
Dedi


Handan Uçak Tunca
Yürekten Mısralara