Ey Oğul ne oldum deme
Bir bakarsın avuçlarında hayat
Bir bakmışsın parmaklarının arasından
Usulca kayıverir sessizce süzülür gider
Bir yol izlersin kendince kaderince
Bu yol beklentisiz olmalı

Ben ne kadarını anımsadım bilmem
Umutlarım çoğu kez kayboldu
Nemli gözlerimin ardından
Zaman sessizce ve hızla kayıyor
Bulutlar arasından

Bazen yaşam dolabına biniyorum istemeyerek
Bir mecburiyetin kıyısındayım dalgaların
Hayat acımasız kararların doğru olmalı
Düşündüğünden asla vaz geçme
Sakın vaz geçme hiç bir şeyden
Ne sevmekten ne hayattan ve ne de yaşamaktan
Ben çok hata yaptım sen yapma oğul
Satırlarımı paylaşıyorum seninle

Duygu ve düşüncelerinde mantıklı ol
Hayata öyle bir sarıl ki
Boş bir dakika kalmasın zamandan
Özlemek güzel özlenmek de
Ben ise hep seni özledim oğul

Doyuncaya kadar sev hayatı
Yaşamak güzel nefes var oldukça

Behçet Bük 965/1.8.2015