V E L H A S I L


Derdi ve ıstırabı koyduk farklı küfeye
Gönüller huzura aç doyuyoruz velhasıl!
Ağır gelir cüssemiz hak denilen kefeye
Her kulakta bir tıkaç duyuyoruz velhasıl!


Vicdanın bağrı yanık, uzağız nedametten
Yamalı yüreklerde eser yok merhametten
Kaçıyoruz dört nala doğru denen ziynetten
Şeytanın her sözüne uyuyoruz velhasıl!


İlerleme uğrunda ne çaba var ne emek
Varlığın kıskacında günde üç öğün yemek(!)
Boyun bükmüş fakire el uzatmak ne demek?
Kabuk tutmuş yarayı oyuyoruz velhasıl!


Farklı farklı inançlar farklı farklı kesimler
Dost kavramı tükendi çoğaldıkça hasımlar
Baktığımız aynada değişti tüm resimler
Cismimize başka ad koyuyoruz velhasıl!


Öyle kötü bir hal ki dil de kokar geniz de
Boğulmuşuz iftara denilen bir denizde
Bugün dile geleni yarın unutmak bizde
Verdiğimiz sözden de cayıyoruz velhasıl!


Yan gözüyle bakıyor her an ibadet bize
Oku! diye inmemiş Kur-an’ la ayet bize
Sanki haram kılınmış asrı saadet bize
Bambaşka bir aleme kayıyoruz velhasıl!


Nefretin çamurunda kalp kırarız hiç yoktan
Hergün nasip alsak da ateşlenen bir oktan
Boynumuzun borcunu çoktan unuttuk çoktan
Kendimizi insandan sayıyoruz velhasıl!


ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
12.12.2011 / KAYIP DÜŞLER...