gecenin yıldızları çekilir ortalıktan
ay yıkılır sevdanın koynuna
Lahey sokaklarına inceden karlar düşer
özlemler depreşir çocukluğuma
köyümün hatıraları dizilir gözlerime
hasretlerin altında eriyip giderken
geri gelmeyen düşlerim götürür beni
kaybolurum vatan ve senden ayrı kalışıma ...


gelinlik giyer ağaçların dalları
yuvalarında bekleşir ayaz bakışlı kuşlar
sokak lambaları seyrederken geceyi
kar taneleri perde perde iner yalnızlığıma
süt beyazı allı turnam ucup gider diyarlara
sevdalarım yormasına yordu da beni
ak saçlarıma düşen karlar yakar yüreğimi
dağlar ardı buselerim efkarlı donar uzaklara!..


senle hiç yaşamadık karlı günleri
dağlarımızda el ele tutuşup koşamadık
kar süslemiş tepelerde
ceylan bakışlarına uzanıp süzülemedim
üşümüş sol yanım sancılanır
gurbetin karanlıklarına teslim kimsesizliğim
nazlı nazlı yağan karlara yorgan olur
uyurum bahar kokularına ’ah’lar çekerek !..


Zafer Direniş
...