15
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
1850
Okunma

Dostlar ,öncelikle belirtmek isterim ki ,şiir hece ölçüsüne göre yazılmamıştır..hececiler beni bağışlasın..1979 yılına kadar süren ve bir gün böyle olacağına inanmamızın mümkün olmayacağı bir hikayenin öyküsü olarak okuyun lütfen..
meğer ne saat geçer ne yol tükenirmiş
Aylardan nisan , mevsim bahardı
Kavuşacağım diye ne ümitler vardı
İlgaz dağlarında bir tipi sardı
Yıkılan hayallere yanar ağlarım
Kastamonu da yar beni bekliyordu
Son mektubunda , durma hadi gel diyordu
Ne saat geçiyor ne yol tükeniyordu
Yıkılan hayallere yanar ağlarım
Hala gök kapalıydı vardığımızda şehre
Sokaklar yağmurdan dönmüştü nehre
Niye yoktu bilmem o eski yüz o eski çehre
Yıkılan hayallere yanar ağlarım
Akşama yakındı karşıladı beni
Yüzünde eski neşesi yoktu sanki
Kaçırırken gözlerini suçlu misali
Yıkılan hayallere yanar ağlarım
KAŞİF KANİ ERTÜRK (KNİSK)1979 sarıkamış
5.0
100% (17)