YERYÜZÜ DERYA OLSA

Hey sevgilim nerdesin göremedim yüzünü
Gezdim Çukurova’yı bulamadım izini
Adana’yı Hatay’ı karış karış gezerek
Göğsünde uyutsaydın tek canımı vererek

Çöllere düştüm yine deli aşkın bilerek
Tıkansa da nefesim boğum boğum bükerek
Aşk ateşim olsan da külünü eleyerek
Yine de ben severim son soluğum vererek

Aşkın bir dehliz gibi düştün mü kaybolursun
Sevgi bir çember gibi yuvarlanır durursun
Nedamet duyma aşkım can verir kurtulursun
Gidenler kurtulur mu cennet bağın olsa da

Geçti ömrümüz geçti şimdi hazana döndük
Dökülen yapraklarla yerlere hasır ördük
Kapandı gönül yolum şimdi karanlık olduk
Meğer sevmek zor imiş yollar zindana döndü

Aşk sevdası çok derin karanlık kuyu gibi
İçimdeki volkanik akar coşar sel gibi
Girdikleri yerleri ateş eder kor gibi
Durmaz akıp gidiyor sanki körükler gibi

Bir tarafı ıstırap bir tarafı gül gibi
Severse gönül rahat sevmezse ateş gibi
İçten gelen ıstırap ateşten bir kor gibi
Belki bir gün soğutur beden olur buz gibi

Bu aşkın ateşiyle dayanmaz ki cehennem
Onda ateş daimdir olsa da yine görmen
Beden yansa bile ruhun Kor olur sönmen
Soldu bütün çiçekler hazandakiler gibi

Aşkın ateş ben körük üflemeden yanıyor
Bu ateşin şavkıyla ay ve güneş sönüyor
Yarab bu nasıl hikmet bunun şavkı durmuyor
Yeryüzü derya olsa bu aşkı söndürmüyor
0.07.2015/Hasan TAŞDEMİR