Efsunkar bir kadınım bıraktıgın yerde senden kalan....!!!!
Dudaklarımdan süzülen ateş-i ter,
Yüregimde pare pare dertler.





Vakit geçtikçe,
Genzimden mideme kadar asidi bol şarap
Bir elimde sigara dumanının ciğerlerimi boğuşu
Bir yanda küllerin pisliği.





Etrafım darmaduman acılar ve karanlık
Bu karanlıklarda büküp büküp attıgım anılar kagıt gibi
Kagıtlar uçuşurken odamda,
Nidalarım dört duvarı yıkıyor,





Bu nasıl hayat anlasanıza ?
Geceleri kapıma uğrayan avare aşk seyyahları
Baharı müjdelerken,
Çengellendi tavana asılı asil yüreğim





Esir edildi habis bir yüreğe hissiz zamanlarım
Siperi yok tu ki duygularımın
Bir o kadar çaresizliğim çığırtkan bir zangoç





Bir o kadar ayıptan, günahtan yoksundu bedenim
Keskin bıçağın attığı derin çentikler ruhumda iken,
Kapılarımın sürgülerini çektim sevdaya
Soruyorum zamana şimdi,





Kim verebilir cennetimin şırıldayan ırmaklarını
Kim giydirebilir bedenime pulla işlenen yeşilin tonlarını
Kim mor menekşeleri açtırır hüzün penceremde
Kim çeker gözlerime düğün sürmelerini





Nasıl coşar bu yürek ?
Sahi karabasan rüyamı aşk,
Öyleyse uyandırın, uyanmam gerek efsunlu uykumdan
Dört bir yanımı saran acılardan sıyrılmak gerek





Aşkı yeni baştan gözlerime nakşetmem gerek.


ŞimalGüney!! ( HA )11/06/2015