“Bende ağır/
Bende dökük mabetlerin
Mavi kumlara çentiği var
Beyaz kanaviçeden kızlar
Canı terli yiğitlerin menendi…”


Bende;
Alı kırmızıya dökük
Kadın elleri var/
Yürekleriyle taşınan
Can omuzları/
Kuş testileri
Taze bir ölünün
Sunağına dikilen
İki çift kaş var
Ağlamaklı…


Bilir misiniz?
“Benden aldığını bana vermeyen kayalar
Gökçek alınyazıları siyah yaşmağa dolanan”


Kuzucuk bakışları soldan kanayan
Ellerini örümceğe saran abla telaşı
Soğumadan gül yüzü/solmadan acılar
Niyetini pazarlamıştı/
Çocuk gülüşlerine
Bez bebeklere…


Silinmez;
Bu peçe kanlı/
Kırık hezeyanların zalimi
İnat hikâyeleri yazsam ne çare


Bir ciğere kor düşmeli
Acımalı bir yerleri insanın
Vicdan silsile turları/


Ve şarkılar!
Türkü yakışlar
Ölüm adın yok olsun
Yazılmasın notlara
Yazılmasın suratı düşük
İnsan denilen otlara
Tozlu raflarda yitik
İzleri kazınmasın sonra


Bir anne ağıtında çığlık
Mavi göklere yazılsın
Yürek nakışlı yıldızlar


VE ARTIK BU ÜLKEDE ÖLMESİN ÇOCUKLAR...