1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
991
Okunma
adını karanlık koydum yaşamın
ve sevgili dedim ışığa
anladım ki sevgili yol aldıkca karanlığımda
ben karanlık oluyorum sonsuzluğa
bir yıldız daha çöktü karanlığıma
başka bir uzay açılımının
ifadesidir bu karadelik
başka bir uzayda olsa
yine uzayıdır aynı karanlığın
belki ondandır geceyi tutuşum
ve ben unutmam
üzerimi örten bilinmezliği...
Atilla ÇAKIROĞLU
5.0
100% (1)