Aşk dergâhına derviş olmamış isem,
hırkayı, gömleği, sarığı neyleyim.
Hakikatten bihaber ömür sürmüş isem,
saçlarıma yağan karı neyleyim.
Bir kere aşk ile Aşk’a yanmamış isem,
gönlümde küllenen koru neyleyim.
Ben içimdeki beni öldürmediysem,
Ab’î hayat içsemde canı neyleyim.
Beşiğinde vurulan on aylık çocuğa,
onyedi yaşında şehid düşen Esma’ya
bunca zulme, bunca ızdıraba
gözyaşı dökmemiş isem,
gören gözü neyleyim.
Eğer şaşarsam bu kutlu davadan,
unutursam ümmeti,
görmezsem kudüs’ü
ve susarsam,
kan ağlarken Türkistan, Arakan,
anamın helal ettiği ak sütü neyleyim.
Menzilde yok ise Harem’i şerif,
yolu neyleyim, atı neyleyim.
Rızaya ermeden sefaya erersem eğer,
altıma serilen tahtı neyleyim,
yüzüme gülen bahtı neyleyim.
Aksakallı ulu kocalar, dili zikirli nur yüzlü nineler,
her daim Allah diyen aldanmaz derler,
birgün, ben de aldanırsam eğer,
yüzüme tükürmeyen dostu neyleyim.
Birgün, birkez korkupta kaçarsam,
can telaşına düşüpte susarsam,
başımı gömüp toprağa,
hiç yokmuşum gibi yaparsam,
mezarımın başında taşı neyleyim,
ardımdan edilen duayı neyleyim.
......mesut dinç.